“Παπανδρεϊκότεροι” των Παπανδρέου;
1/09/2014
40 χρόνια μετά την 3η Σεπτέμβρη και την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και 18 χρόνια μετά τον θάνατο του ιδρυτή και ιστορικού του ηγέτη, είναι αρκετοί που διεκδικούν την κληρονομιά του Ανδρέα Παπανδρέου και τον τίτλο του συνεχιστή της πολιτικής του.
Φυσικά, οι επίδοξοι κληρονόμοι λειτουργούν λίγο σαν χειρούργοι a la carte. Στέκονται μπροστά στον πάγκο της ιστορίας και διαγκωνίζονται για να οικειοποιηθούν όσα «όργανα» θεωρούνται ακόμα ιστορικά «ζωντανά» επιχειρώντας κάτι σαν πολιτική μεταμόσχευση.
Το «υπαρκτό» ΠΑΣΟΚ νομίζει ότι κάτι χρειάζεται περισσότερο γιατί βρίσκεται όπου ήταν κάποτε και οι χώρες του πάλαι ποτέ, υπαρκτού σοσιαλισμού. Καθόλου σοσιαλισμός και υπό κατάρρευση! Ο Β. Βενιζέλος διάλεξε στην ανακοίνωσή του για τα 18 χρόνια από τον θάνατο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ να αναφέρει ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου οικοδόμησε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, αλλά θα ξεχνάει στον πάγκο της ιστορίας το δημόσιο τομέα, τη γιγάντωση του κράτους, την πολιτική των «θα» κλπ.
Στον ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές του 2012, ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να εμφανίζεται ως συνεχιστής της πολιτικής κληρονομιάς του Ανδρέα και του κινηματικού ΠΑΣΟΚ με τον ίδιο στο ρόλο του γητευτή του πλήθους που είχε και ο Ανδρέας από τα εκλογικά μπαλκόνια, αν και η συνθηματολογία τύπου «Όχι στα Διευθυντήρια των Βρυξελλών» (και του ΔΝΤ κλπ!), έχει σχετικά υποχωρήσει τον τελευταίο καιρό. Αυτό το συδαυλίζουν οι πασοκογενείς του κόμματος που επιμένουν να θυμίζουν το καλό ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα που διεκδίκησαν ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα, την περήφανη εξωτερική πολιτική και τις ιστορικές πρωτοβουλίες για την παγκόσμια ειρήνη σε ένα ενδιαφέρον μείγμα πατριωτισμού και διεθνισμού, ότι ακριβώς θεωρούν πως πρεσβεύει σήμερα και ο ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά δεν είναι μόνοι τους, αφού οι εξ αριστερών ορμώμενοι στο κόμμα, αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τις οποιεσδήποτε ιστορικές ομοιότητες, που θα τους τοποθετούν στο ίδιο κάδρο με αυτούς που κατέστρεψαν τη χώρα, αν και οι «κακές γλώσσες» θυμίζουν ότι μέσα στο «Τσοβόλα, δώστα όλα», κρύβεται αυτό που θέλει να ακούσει ο μέσος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμα και το ΚΚΕ, παρά την βελτίωση των εκλογικών ποσοστών ξέρει ότι μόνο από τη δεξαμενή των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να προσδοκά επιπλέον ψήφους, αφού η προοπτική της κυβέρνησης ΣΫΡΙΖΑ με το σύνθημα πρώτη φορά Αριστερά κορφολογεί τις ψήφους που παραδοσιακά ενσωμάτωνε το ίδιο. Αλλά και αυτό μπορεί να κρατήσει μόνο την ιστορική αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, άντε και τη συνθηματολογία (όχι τις δράσεις!) για την τότε ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ («ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο» και δε συμαζεύεται!)
Υπάρχει βεβαίως και ο φυσικός απόγονος, ο Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος θέλει και αυτός να αξιοποιήσει το επώνυμο του, να θυμίσει ότι ήταν και αυτός παρών το 1974, να σβήσει όσο μπορεί το “λεφτά υπάρχουν” και να διεκδικήσει από το «υπαρκτό» ΠΑΣΟΚ το μερτικό του στην πολιτική κληρονομιά του πατρός του.
Ίσως η πιο τίμια προσέγγιση προέρχεται από τις κινήσεις που συμμετείχαν στην ΕΛΙΑ όπου στο λόγο τους δεν προτάσσεται το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά η αναβίωση της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, αλλά κι αυτό γίνεται εκ του ασφαλούς, αφού βρίσκονται πολύ μακριά από τον …χειρουργικό πάγκο!
Η εποχή δυστυχώς δεν φαίνεται γόνιμη, αν και θέλω να πιστεύω ότι κάπου σε μια πολιτική κοιλιά, κυοφορείται ο επόμενος χαρισματικός ηγέτης. Μέχρι τότε η «μεταμόσχευση» από όσα στοιχεία του “Παπανδρεϊσμού”, κατέρρευσαν στην δική μας εποχή, αλλά ίσως είχαν αξία 2-3 δεκαετίες πίσω, μπορούν μόνο να δημιουργήσουν έναν επικίνδυνο «Φρανκεστάϊν». Και πολύ φοβάμαι ότι σε αυτή τη χώρα δεν έχουν αναπτυχθεί τα πολιτικά αντισώματα που θα απορρίψουν τα επικίνδυνα μοσχεύματα!
Για όσους ερίζουν και συνεχίζουν να διεκδικούν, μάλλον τους ταιριάζει η γνωστή παροιμία με τους γαϊδάρους και τον αχυρώνα. Ο Ανδρέας είναι καλύτερα να παραμείνει στην εποχή του, κτήμα της νεώτερης πολιτικής ιστορίας του τόπου μας η οποία έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να τον κρίνει και να τον τοποθετήσει όπως του αξίζει. Τελικά ίσως η πιο εύστοχη φράση να ανήκει στη Σοφία Παπανδρέου, η οποία διατυπώθηκε πρόσφατα με την άσχετη αφορμή με τα δημοσιεύματα που έγραφαν ότι “πωλείται το Καστρί”. «Κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να εμφανίζονται “Παπανδρεϊκότεροι” των Παπανδρέου», αν και ο τελευταίος πληθυντικός κάπως με ταράζει!
Μάνος Σιφονιός
Επικοινωνιολόγος. Συγγραφέας.
