Ισχνές Αγελάδες και Ώπα
Μου στείλανε προσφάτως ένα χιουμοριστικό mail για τα μαθήματα Οικονομίας και τις δύο αγελάδες με παραδείγματα: Αμερικανική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, πουλάς τη μία και αναγκάζεις την άλλη να παράγει το γάλα που αντιστοιχεί σε 4 αγελάδες. Μετά προσλαμβάνεις έναν εμπειρογνώμονα για να αναλύσει τους λόγους που έπεσε νεκρή. Γαλλική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες και διαδηλώνεις γιατί θέλεις τρεις. Γερμανική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να ζουν 100 χρόνια, να τρώνε μία φορά το μήνα και να αυτοαρμέγονται… και άλλα πολλά μεταξύ των οποίων και η Ελληνική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, τις πουλάς όσο-όσο, με τα λίγα χρήματα που σου δίνουν, δίνεις προκαταβολή για να πάρεις πολυτελές τζιπ, το οποίο αποπληρώνεις σε 7.083 δόσεις! Χαμογέλασα, το σηκώνει η εποχή, αλλά θυμήθηκα ότι μου το είχαν ξαναστείλει παλιότερα. Έκανα 2-3 κλικ και βρήκα χωρίς ιδιαίτερη έρευνα ότι το mail κυκλοφορούσε τουλάχιστον από το 2002! Είχαμε συναίσθηση λοιπόν καιρό τώρα! Κι όχι μόνο για αυτό, αλλά και για την ίδια την υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Κι όχι μόνο εμείς αλλά και οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι! Και όχι το 2002 αλλά από τις αρχές της δεκαετίας του 80!Διαβάστε λοιπόν και αυτό που ακολουθεί… «…Τους γελάσαμε τους ανθρώπους και γλιστρήσαμε από μια χαραμάδα, τους δώσαμε ψεύτικα χαρτιά, πλαστά συστατικά, υπερβολικές διαβεβαιώσεις. Κύριος υπεύθυνος αυτής της ιστορίας, είναι βέβαια ο κ. Κ. Καραμανλής. Έδωσε μια θαυμαστή λυσσαλέα μάχη για να πείσει τους Ευρωπαίους ότι ναι, και εμείς οι Έλληνες είμαστε άξιοι να γίνουμε μέλος της εκλεκτής αυτής Λέσχης… Δεν μας θέλανε οι άνθρωποι. Προσπαθούσαν ν’ απαλλαγούν από μας, ν’ αναβάλουν τουλάχιστον την ένταξή μας για μερικά χρόνια, αλλά παραμόνευε στα παρασκήνια ο Καραμανλής και άρχιζε τα ταξίδια, τις επιστολές, τις καλοστημένες συναντήσεις με μελετημένη ελληνική υπεράσπιση – και σπάγανε. Τώρα βέβαια, εκεί στους διαδρόμους του Στρασβούργου και των Βρυξελλών, υψηλά πρόσωπα θα λένε ο ένας στον άλλον: ΄Σ’ τα ‘λεγα εγώ… Εσείς επιμένατε ότι είναι έτοιμοι, ότι πρέπει να τους δεχθούμε, ότι η ελληνική παρουσία θα προσφέρει στην Κοινότητα΄… Και κουνάει το κεφάλι ο άλλος, απολογητικά: ΄Πού να φανταστεί κανείς΄.” Πριν κατηγορηθώ για αποκαθήλωση των τοτέμ της ελληνικής κοινωνίας, να πω ότι τάδε έφη, εν έτει 1983!!! η Ελένη Βλάχου εκδότρια της Καθημερινής και βουλευτής Επικρατείας στην πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση Καραμανλή.
Από την μια λοιπόν υπάρχει σίγουρα ένα κομμάτι της κοινωνίας με συναίσθηση των πραγμάτων, από την άλλη… πέρα βρέχει!!! Κι αυτό φάνηκε ακόμα και από την απόφαση της ΕΡΤ για συμμετοχή στη Eurovision– έστω και με χαμηλότερο budget– και αφετέρου την επιλογή των ψηφοφόρων του συγκεκριμένου τραγουδιού που θα μας εκπροσωπήσει: «Ώπα»! Στον τίτλο, στο πνεύμα και στην εκτέλεση! Και δε λέω να στέλναμε ένα τραγούδι του στυλ «κλαίει η μάνα μου στο μνήμα…» αλλά «Ώπα»; Τι ώπα; Ωραίο μήνυμα θα στείλουμε. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση! Έξω καρδιά και στάχτη και μπούρμπερη!
Εκτός αν το πνεύμα είναι το «ώπα καλώς… ως εδώ και μη παρέκει» αφού ο διαγωνισμός που γίνεται το Μάϊο συμπίπτει χρονικά με την αξιολόγηση της απόδοσης των μέτρων και το δεύτερο –προδιαγεγραμμένο ελέω ΔΝΤ– κύμα. Αλλά μπαααα… «Κουράγιο» μας λένε! «Ώπα» τους απαντάμε!Έχουμε μπει στο μεγεθυντικό φακό και δεν το καταλαβαίνουμε ακόμα. Πρόσφατα οι Ιταλοί εντυπωσιάστηκαν πως εν μέσω της κρίσης, 7000 οπαδοί του Παναθηναϊκού ταξίδεψαν στη Ρώμη για να ενισχύσουν την ομάδα τους… Το γράψανε στις εφημερίδες τους. Να δω τι θα γράφουν μετά τα «ώπα» μας! Εκτός αν πιστεύουμε ότι οι κουτόφραγκοι θα εντυπωσιαστούν από την ολική επαναφορά στην παλιά μας ταυτότητα που έγραφε «Greece is bouzouki» και θα μας γεμίσουν 12άρια. Αλλά αυτό είναι που θέλουμε;
Έτσι, για να μην καταντήσουμε ο επόμενος ορισμός που θα κυκλοφορεί να είναι κάπως έτσι: Ελληνική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες. Είναι και οι δύο ισχνές! Η μία χορεύει καρσιλαμά φωνάζοντας ώπα και ή άλλη βαράει το ντέφι και ζητάει φραγκοδίφραγκα!
Ήμαρτον.
